Pierwszym bankiem, który zaoferował w Polsce kartę wirtualną był Invest-Bank S.A. Produkt pojawił się na rynku w listopadzie 2000 roku. Następna w kolejności była karta PKO BP S.A., która ukazała się w drugiej połowie 2001 roku. Karty wirtualne zaoferował również mBank oraz MultiBank.
Niestety, w chwili obecnej dostęne są jedynie karty mBanku i Multibanku. PKO BP oraz Invest-Bank S.A. nie oferują już takich kart.

Karty wirtualne w przeciwieństwie do innych kart płatniczych nie muszą mieć postaci karty plastikowej. Częstokroć banki wydają klientowi tylko kopertę z papierowym wydrukiem zawierającym dane karty: jej numer, datę ważności, imię i nazwisko posiadacza. Karty w takiej formie dostarczał Invest-Bank oraz PKO BP S.A. Karty wirtualne mBanku oraz MultiBanku mają formę karty plastikowej. Są jednak pozbawione hologramu i paska magnetycznego.
Do kart wirtualnych nie jest generowany kod PIN. Generowane są jednak kody weryfikujące o nazwie CVC2 lub CVV2. Podobne kody znajdują się na większości kart płatniczych (umiejscowienie kodu CVC2/CVV2 - patrz zdjęcie po prawej).

Karta wirtualna może być wykorzystana do transakcji, w których nie jest potrzebna jej fizyczna obecność. Chodzi o transakcje typu e-commerce oraz MO/TO (zamówienia składane drogą pocztową lub telefoniczną, z ang. Mail Order and Telephone Order). Kartą wirtualną można więc płacić w sklepach internetowych oraz finalizować zamówienia złożone przez telefon. Z drugiej strony nie zapłacimy nią w tradycyjnym sklepie, ani nie wybierzemy pieniędzy w bankomacie. Interesują nas jednak transakcje w internecie, a do nich karty wirtualne zostały stworzone.

Płatność kartą wirtualną uznawana jest za bardzo bezpieczną. Każda transakcja podlega autoryzacji. Aby dokonać płatności np. w sklepie internetowym należy podać numer karty, datę ważności oraz dane posiadacza. Wymagane jest podanie kodu CVC2/CVV2.
Posiadacz karty może mieć wpływ na maksymalną kwotę transakcji, bądź to przez ustalenie limitu, bądź przez załadowanie odpowiedniej kwoty na rachunek karty.
W przypadku kart wirtualnych nie stosuje się dodatkowych rozwiązań zwiększających bezpieczeństwo. Banki ograniczają po prostu funkcjonalność tradycyjnej karty płatniczej (brak możliwości dokonania transakcji gotówkowych i zakupów w tradycyjnych sklepach), a "nowy produkt" w nowym opakowaniu oferują mniej wiarygodnej grupie klientów.